Met het ‘Noordzee-seizoen’ in volle gang, zijn we woensdag 7 augustus opnieuw vanuit Scheveningen vertrokken. Ditmaal voor een retourtje naar de Borkumse Stenen, een gebied van zo’n 200 vierkante kilometer met hard substraat ten noorden van Schiermonnikoog. De totale trip van duiken en onderzoeken zal veertien dagen duren en is opgedeeld in drie etappes. Vijf dagen van Scheveningen naar Texel, vier dagen op de Borkumse Stenen en in vijf dagen weer terug vanuit Texel naar Scheveningen.
De tweede etappe zal worden geleid door IMARES Wageningen en staat volledig in het teken van biologisch onderzoek op deze granieten keien uit de ijstijd. Tot nu toe kan men alleen maar gissen naar de aantallen en de afmetingen van de stenen. Ook het onderwaterleven dat dit gebied als habitat gebruikt is verre van bekend. Louter omdat dit gebied nooit eerder is bedoken.
De eerste en laatste etappe zijn gepland en worden gecoördineerd door ons. Het hoofddoel is – net als bij eerdere expedities – zoveel mogelijk spooknetten van de wrakken te bergen. Ook zijn er weer biologen mee om beestjes te determineren en soorten te tellen. Peter en ik zijn mee om te filmen. Op zich niets nieuws voor het team van Duik de Noordzee schoon, zou je zeggen, ware het niet dat we – als alles volgens plan verloopt – de laatste wrakken zullen schoonmaken. De laatste zeven van de honderd die wij onszelf drie jaar geleden samen met de Nationale Postcodeloterij ten doel hebben gesteld.
De groep voor de eerste etappe was een klein en gemêleerd gezelschap. Jonge, enthousiaste nieuwelingen gecombineerd met zeer geroutineerde expeditieleden die geduldig al hun ervaringen deelden. Stuk voor stuk harde werkers, waardoor de sfeer aan boord prima was. We kunnen terug kijken op een geslaagde eerste etappe. Het zicht is matig langs de kust, maar de diversiteit in duikobjecten maakt deze trip interessant. Oorlogsschepen, viskotters, onderzeeërs en vrachtschepen. Kleine tot zeer grote schepen. De eerste duiken zijn op voor ons bekende wrakken: Rode poon en Queensford. Daarna een duik op de Stellendam, de Vinca Gorthon en de Doris, een Franse onderzeeër, het Russisch dok, Bomwrak, Nautilus, Texelse stenen en Renate Leonardt. Het is bewonderenswaardig dat deze kleine groep duikers zoveel netten heeft kunnen bergen in ‘slechts’ een tiental duiken, de eerste big bag staat reeds propvol op het achterdek.
Morgenvroeg varen we de haven van Texel binnen met anderhalve big bag vol stinkend zooi. We hebben er inmiddels 4 wrakken schoongemaakt die nog op de grote lijst stond wat ons brengt op een totaal van 99 wrakken. Nog eentje te gaan …
