Blog van Wouter Lengkeek
Mijn voornaamste taak in deze expeditie is het vinden van levende platte oesters op de Noordzee, als voorbereiding op het spannende ‘Herintroductie van de platte oester project’. Ze zijn bijna allemaal weggevist, maar toch moet het kunnen, ze duiken nog wel eens op in een windmolenpark of op een scheepswrak. Het is spannend, elke duik kan het raak zijn, maar tot nu toe nog geen geluk.
Wel boeken we leuke resultaten. We hebben noordkrompen en bijzondere kokerwormen gevonden op het Friese Front. Dit, terwijl de niet-duikers live meekeken via ons drop down video systeem. We hebben de bodem van de Centrale Oestergronden bij nacht onderzocht en Noorse kreeften gezien.
Vandaag komen we dan eindelijk op de Doggersbank, voor een Nederlandse marien spektakel om te duiken. Voor mij haalt geen enkel koraalrif het bij de ruige schoonheid van een vol begroeid scheepswrak op onze eigen Doggersbank. Maar hier weet je ook meteen waarom deze trip een expeditie wordt genoemd. Op de Doggersbank gaat de wind nooit liggen, is het koud en rolt het schip in de golven. Hier is duiken avontuurlijk!
De eerste duik was op een onbekende oude stoomboot en het wrak was ongelooflijk mooi begroeid. Grote oude dodemansduimen (koud water koraal), een enorme kabeljauw en ik trof meteen de schitterende en in Nederland heel zeldzame juweelanemoontjes. Ook zwommen er overal jonge kabeljauwtjes en ontmoetten we een grote leng. Ja, boven water moest de grap natuurlijk gemaakt worden…’zag je hoe die Lengkeek naar de die leng keek’?, aldus onze Cor.
Terug op het dek worden de geborgen neten en vislijnen bekeken als mijn naam ineens hard geroepen wordt. Mijn hart slaat over, toch een oester deze duik? Het lijkt er een beetje op, maar het kan ook een uitzonderlijk groot paardenzadel (ander schelpdier) zijn. We halen het diertje los van het afval waar hij op groeit en helaas, weer geen oester. De zoektocht duurt nog even voort. Gelukkig maar…het moet wel een expeditie blijven.
