Blog van Liselore An Muis.
Na lang, heel lang wachten en het afkeuren van enkele duiklocaties omdat de wrakken of te diep lagen of te klein waren hebben we uiteindelijk toch onze eerste duiken mogen maken. De standaard teams met fotografen, biologen en nettensnijders waren paraat om ook voor deze expeditie alle interessante informatie te verzamelen. Dit jaar is er echter ook een ander team aanwezig. Professionele en amateur archeologen hebben zich verzameld om het verhaal van de wrakken die we gaan bezoeken boven water te halen.
De eerste duik werd gemaakt op de Deense viskotter van de Jeanette Kristina, een klein wrak waarvan de herkomst al bekend was. Misschien lag het aan het lange wachten, of misschien was deze wraklocatie ook niet helemaal toereikend voor het grote aantal duikers maar onderwater leek het meer op een toeristische trekpleister dan een eenvoudige kotter. Het wrak was al eerder bezocht waardoor nu een mooie vergelijking gemaakt kon worden. Daarnaast kon het goed gebruikt worden als oefenobject voor menig expeditielid die graag meer over archeologie willen weten.
De tweede duik was op een wrak dat waarschijnlijk de resten zijn van het Engelse schip de Crane. Het wrak heeft kenmerken van een klipper. De verhalen over hoe het tot zinken is gebracht, door de dronken Russische marinekapitein die het schip aanzag voor een Japans schip, doen hier aan boord al de ronde. Het blijkt dat de maritiem historische kennis van veel expeditieleden groot is en samen zullen we daarom ook zeker tot mooie, hopelijk waarheidsgetrouwe, verhalen komen. We zijn heel benieuwd welke wrakken we nog meer mogen onderzoeken en we hopen natuurlijk dat de verhalen achter deze wrakken net zo interessant zijn als vandaag.
