Blog van Floor Driessen.
Dag 6 was een bijzondere duikdag met uitersten. Na een spannende nachtduik op de Doggersbank zijn we vanmorgen doorgevaren voor een duik op de Ocean Prince. Dit productieplatform op Engels grondgebied ligt op een diepte van ongeveer 28 meter en bedekt een veel groter oppervlak kunstmatig rif dan we tot nu toe aangetroffen hebben. In teams van ongeveer drie buddyparen springen we het blauwe water in. Fotografen, videografen en biologen mogen eerst, zodat zij nog genoeg zicht hebben om alles vast te leggen en te bekijken voordat de nettensnijders aan hun werk beginnen. Al driftend in de golven komen we bij de boei van de afdaallijn terecht. Ik voel me vereerd maar ben ook een beetje zenuwachtig dat ik hier ga duiken. Mijn buddy Reindert vertelt me dat hij een gat in zijn seal gesprongen heeft en al tot aan zijn schouder volgelopen is. Einde duik? Hij verlaat in ieder geval het water; ik mag mee met Arjan en Niels. Maar ook voor Niels gaat de duik niet door; zijn masker ligt sinds zijn sprong van dek op de Engelse zandbodem.
Wie overbleven waren toen mijn nieuwe buddy Arjan en ik. We daalden af en zwommen een groot uit balken en platen bestaand eiland tegemoet. De bellen van duikers brachten de structuur tot leven. Deze was zo rijk begroeid met mosdiertjes en hydropoliepen dat ik uit enthousiasme bijna niet meer wist waar ik moest beginnen met kijken. Er was in ieder geval ruim voedselaanbod voor vele soorten zeenaaktslakken. Ik was direct in mijn element en volgde de lijnen van het wrak op zoek naar bijzonder leven. De vele diersoorten die ik inmiddels gezien heb, beginnen te duizelen. Een kraamkamer aan kleine pareltjes en nieuwe soorten is wat we aantreffen tijdens onze duik. Als we in Nederland waren geweest, hadden we een aantal soorten aan de Nederlandse soortenlijst kunnen toevoegen. Al voor ik er vrede mee had, vond mijn duikcomputer dat ik omhoog moest. Duiken op de Noordzee kunnen mij niet lang genoeg duren.
Bij de tweede duik van vandaag speelde het zand op de zeebodem de hoofdrol. Dit vond ik bijzonder, want het is niet wat ik verwacht had van een duik op de Klaverbank. Biologen willen duiken op het zand en werd wel heel erg letterlijk genomen: geen steen te bekennen! Maar toch was zelfs deze duik voor mij een feestje. Ik vond het erg bijzonder om eens te zien wat onze Noordzeebodem werkelijk herbergt. Bovendien heb ik tijdens deze duik -voor mijzelf- wederom een nieuwe soort voor Nederland gespot!
