We zijn nog niet op zee. Het Hollandse weer – het lijkt wel alsof de zomers steeds slechter worden – gooit roet in het eten. Buiten staan er golven van meer dan twee meter. Voor kapitein Pim en expeditieleider Ben reden om het vertrek van Expeditie Doggersbank 2012 een dagje uit te stellen. Voor zulke golven draai je na een week op zee je hand niet meer om. Maar het zijn geen perfecte omstandigheden om er even lekker in te komen, als het om Noordzeeduiken gaat.
Nog één nachtje slapen in een gewoon bed, in plaats van in een kooi. En iets meer tijd om alle spullen in te pakken. Omdat we niet zo lang geleden verhuisd zijn, hebben Rutger en ik moeite om alles te vinden wat we nodig hebben. Waar ligt ook al weer dat reserve droogpak?
We hebben het er al maanden over en morgen gaat het dan eindelijk gebeuren: een ruime week de Noordzee op. Ik ben benieuwd of we er weer in slagen om een aantal voor Nederland nieuwe diersoorten te vinden. Of die enorme school kabeljauwen nog steeds bij het wrakje van de Jeanette Kristine woont. En of de kok aan boord nog steeds zo goed kan koken als vorig jaar.
Lekker eten, dat is heel belangrijk op zo’n expeditie. Maar de grote reisleider Pascal van Erp waarschuwt nu al dat dat er voor sommigen de eerste dagen niet in zal zitten. Vanwege het schommelige weer.
Tijdens Expeditie Doggersbank 2011 kwamen we er achter dat alle biologen aan boord gevoelig waren voor hoge golven en dat ze allemaal een rond scopaderm pleistertje achter hun oor hadden geplakt tegen zeeziekte. Joop Coolen had het wat dat betreft het moeilijkst, maar hij hield stug vol.
De tip van Pascal voor de komende dagen: ,,Heb je bij een strak zeetje al een biologensticker nodig? Plak er dan meteen maar twee voor de zekerheid of vraag Joop om aanvullend advies!’’ Ik duim voor tropisch zomerweer en een spiegelgladde zee.
Annet van Aarsen
