Blog van Fred Groen.

De Borkumse steen

Hij was eerst groot, hij was een rots
Van heel hoog, keek hij neer op het dal en was trots

Maar hij brak af en hij viel en het ijs nam hem mee

Hij werd rond door het schuren, het duurde eeuwen en uren
Hij werd een kei op het land en ligt nu in de zee

We duiken vandaag  als trio in een kei gaaf gebied “de Borkumse stenen” een gebied die we al op een eerdere expeditie bezocht hebben. En we duiken op een steen met de bijzondere naam 999, nee niet de Amersfoortse daar vertel ik later nog iets over. Buddy Cor Kuyvenhoven weet weer schitterende beelden te maken met zijn camera en Corrie duikt gezellig met ons mee.

De steen met naam 999 boeit mij op de een of andere manier, dit getal symboliseert namelijk de voltooiing, het zijn drie niveaus van de drie eenheid. Wanneer je de drie negens in je leven tegenkomt, betekent dat je een bewustzijnsniveau voltooid hebt en over zult gaan naar een hoger niveau. Ons is bekend dat bij onze Oosterburen dit bewustzijns niveau al wel voltooid is en een hoger niveau is bereikt, zij hebben deze stenen immers al tot beschermd gebied verklaard.

De keuze 999 is sowieso bijzonder, het staat ook voor de handhaving van wet en orde tegen de machten van het kwaad, in dit geval de bedreigers van het gebied. We vonden vlakbij een wrak vol met Borkumse stenen, het laat te raden wat ze van plan waren. Het getal 999 is ook oneven en dus mannelijk en gunstig. Nog belangrijker is het feit dat 999 het getal van het beest is, maar dan ondersteboven. Maar goed wie is hier nu het beest, ik kan het invullen maar zal mij inhouden

9 – is ook het getal van transformatie en ongerustheid. Een zwangerschap duurt 9 maanden en dan wordt het kind geboren, er is een samensmelting van 2 personen tot 1 persoon ontstaan. Er is een nieuw begin. Eigenlijk zegt het bovenstaande het al, bij het getal hoort ook ongerustheid, immers een zwangerschap is spannend! Ja geloof ons maar, wij vinden het duiken in dit gebied ook spannend en worden nu al ongerust als het gebied zou verdwijnen. Laten we hopen dat het geen kind van de rekening wordt in Den Haag.

90 – het getal dat staat voor verdriet, kommer en kwel. Men heeft het inzicht nodig om te zien waar de blinde vlek is, waar of wat is dat wat men niet ziet? Vergissingen maken zijn menselijk, laten we nu geen vergissing maken met de Borkumse stenen door ze niet te beschermen en laten wij nu met Stichting Duik de Noordzee Schoon deze blinde vlek wel zichtbaar maken.

900 – dit getal staat voor Gods bescherming, de engelen en verheven geesten, zullen helpen bij de uitbarstingen, disharmonie en oorlog. Het is menselijk om soms een uitbarsting te hebben, in de huidige tijd is oorlog een zeer actueel onderwerp, burgers die hun ontevredenheid laten merken, wat kunnen wij nog doen om dit gebied tot beschermde zone te verklaren?

Nederland, het land van de regels en wetgeving, we hebben zelfs een norm vastgelegd voor keien en stenen in de NEN 5104 en definiëren het als volgt:
Keien en stenen zijn een erosieproduct, ontstaan uit vast gesteente en worden meestal door rivieren getransporteerd en afgezet. Keien kunnen ook op rotskusten ontstaan door de werking van de branding. Keien komen meestal voor in een mengsel met grind en zand. Keien zijn alle korrels in een afzettingsgesteente ≥ 200 mm en < 630 mm, onze Borkumse stenen passen hier prima in.

In Nederland worden zwerfstenen of zwerfkeien aangetroffen die door het landijs zijn achtergelaten tijdens de voorlaatste ijstijd. Zwerfstenen komen in Noord-Nederland, dat destijds met landijs bedekt was, veelvuldig voor. De landijsbedekking had zijn zuidelijke grens tot aan de lijn Haarlem, Utrecht en Nijmegen. Ten zuiden van deze lijn komen dus geen zwerfstenen in de natuur meer voor. In een boek genaamd de “Natuurlyke historie van Holland” uit 1771 is bijna een geheel boekwerk gewijd aan Keien, Stenen en de definities.

In Nederland kennen we een aantal beroemde stenen op het land, ik noem er een paar. De Gesloten Steen (ook wel duivelssteen genoemd) is een zware zwerfsteen in het centrum van Utrecht, De Kei van Hilversum, De zwerfsteen van Rottum. En last but not least de Amersfoortse Kei waaraan de stad de bijnaam Keistad en haar inwoners de geuzennaam Keientrekkers danken. Prins Bernhard ons toenmalig ambassadeur van het WNF werd in 1984 benoemd tot Ere-keientrekker van de stad Amersfoort. Leefde hij nog maar dan zou hij zich zeker hebben ingezet om “onze” Borkumse keien te beschermen, nu kan hij vanuit het hiernamaals enkel nog tegen ons zeggen.

“Das haben wir nicht gewuscht”….