Blog van Cyriel de Grijs & Willem Heijdeman.
Vertrek je met een groep van 30 enthousiaste mensen omdat je het onderwaterleven van de Noordzee een warm hart toedraagt, is het eerste leven in nood dat je ’s ochtends om 6 uur tegenkomt een watersnip die door de scheepskat is gegrepen. Het arme beest zit te bibberen in de hoek. We hebben het vogeltje buiten bereik van de kat op de stuurhut geplaatst in de hoop dat ’t daar zijn krachten terugvindt en verder gaat met zijn trek naar ’t zuiden.
Een van de doelstellingen van deze expeditie is het maken van schetsen van de verschillende wrakken die we aandoen. Veel supportduikers zijn daarom uitgerust met een GoPro. Na iedere duik worden overal de laptops tevoorschijn gehaald en verandert de lounge in een datacenter waar alle filmpjes worden overgezet.
De laptops worden weer snel aan de kant geschoven wanneer niet-duikende expeditiedeelnemers hun verhaal vertellen. Chris van Assen van het WNF vertelt over de focus op bepaalde Noordzeegebieden en de rol die wrakken spelen in het natuurbehoud. Wim van Urk van het Ministerie van I&M laat van zijn kant zien hoe dit weer past binnen het landelijke natuurbeschermingsbeleid. Deze lezingen brengen een bijzonder context aan de duiken die we maken en maken ook gepassioneerde discussies los.
Dat het verwijderen van vistuig nog steeds nodig is, blijkt bij onze tweede duik; door verkeerde coördinaten wijken we af van de geplande duik op de Britse onderzeeër. Het alternatief is een onbekend wrak in de buurt. Een gelukkige keuze, want dit is een mooi wrak van een stoomschip dat recht overeind staat. Het wrak wordt nu bevolkt door grote Noordzeekrabben en zeedonderpadden. We vinden ook Noordkrompschelpen; een koudwater schelp die meer dan 100 jaar oud kan worden. Helaas treffen we geen levenden aan. Maar, we hebben goede hoop dat het nog gaat komen als we richting Friese Front varen. Niet alleen zit er heel veel leven, er zitten ook heel netten op het wrak. De duikplanning wordt aangepast om hier nog een paar duiken aan te besteden.
