Vanmiddag om een uur of 5 gaan we gaan duiken op de Clarks, een coastertje waar weinig van bekend is. Niemand weet de echte naam van het wrak en vermoedelijk is de naam die wij kennen gebaseerd op het merk schoenen van de visser die het wrakje ontdekte. Op de plek aangekomen ziet het water er zwart uit (en dat is goed!) en zowaar lijkt de bewolking dan ook echt het hazenpad te nemen: de zon wint! Dit hadden we na dik 4,5 maand wel even nodig. Vandaag lijkt alles perfect; het wrak werd op tijd gevonden en iedereen had alles op tijd klaar en zelfs de zee werkte mee: een zicht van zo’n 10-15 meter en geen idioot harde stromingen: Peter de onderwaterfilmer valt met zijn neus in de boter. Hij deed vandaag zijn eerste echte Noordzeeduik en hij is nu dus ook verkocht. Ook Cor en ik hebben ons helemaal uit kunnen leven op dit schitterende wrak want we hadden licht, zicht en de lenskapjes lagen aan dek! En boven water blijkt dat Arjan en Niels tijdens de eerste duik al de eerste nieuwe soort voor Nederland hebben ontdekt. Omdat hij nieuw is voor Nederland heeft hij nog geen Nederlandse naam en dus moet deze nog verzonnen worden. Ben heeft al een soort naar zich genoemd gekregen en nu vindt Robertino dat het zijn beurt is. Wat hij nog niet wist is dat de ontdekte soort nauw verwant is aan de grijze bolzakpijp: hoe toepasselijk!
De Noordzee heeft zich vandaag eindelijk weer eens van zijn mooiste kant laten zien en hopelijk doet ie dat morgenochtend om 6:30 op de Elbe weer. De kop is eraf!