Blog van Klaudie Bartelink.
We naderen Texel en de biologen staan te popelen om te duiken op de Texelse Stenen. Net als de Borkumse Stenen en de Klaverbank zijn de Texelse Stenen vermoedelijk ook grote keien die daar heen zijn gestuwd door de gletsjer die Nederland 100.000 geleden heeft bereikt in de laatste ijstijd. We weten niet precies wat we kunnen verwachten. Hier hebben weinig andere duikers hun hoofd onder water gestoken. De biologen koesteren het kleine stukje natuurlijk hard substraat. Er is in onze zee nog weinig van over. Iets natuurlijks is voor hen toch even net iets mooier dan een wrak dat door mensen is neergelegd.
Oscar, Joop en ik gaan samen duiken. Ik spring het water in met een lijn in mijn hand. Langs deze lijn laat Ben alle spullen die we nodig hebben voor de duik naar beneden glijden. Mijn videocamera, Oscars fotocamera, Joop’s stofzuiger en een grote oranje boei met haspel. We pakken de spullen stuk voor stuk van de lijn en klikken alles op de juiste plaats aan onze duikuitrusting. So far, so good.
We geven elkaar het teken om af te dalen, en langzaam verdwijnen we onderwater. Oscar haspelt de lijn uit en Joop en ik zien het gebeuren. Te laat om in te grijpen. We zijn vergeten Oscar de welbekende haspelinstructie te geven! Als je de haspel uitrolt en plaats van uittrekt, slaat ie acuut vast. Terwijl we worstelen om de haspel weer werkend te krijgen, slaat de haspellijn twee keer om de grote schroef van de Cdt. Fourcault. We hadden natuurlijk eerst van de boot weg moeten zwemmen voordat we gingen afdalen. Zo zie je maar, dat er iedere dag nog wat te leren valt.
Gelukkig stroomt het niet. Joop krijgt de haspel weer werkend. Ik zwem naar de schroef van de Fourcault en probeer met het slechte zicht in te schatten hoe de lijn precies loopt. Ik voel me nietig en kwetsbaar. De golfhoogte is twee meter en het schip gaat aardig te keer. De enorme schroef en het roer gaan heftig op en neer. Ik heb de camera voor mijn buik hangen en besef dat deze door een harde klap van het ijzer in een klap vernield kan worden. Ik trim goed uit op twee meter diepte en benader de vastgelopen lijn voorzichtig van onderen. Even wacht ik tot er een paar hoge golven voorbij zijn en dan duik ik in één beweging naar de schroef en ontwar de haspel in vijf seconden. Done! Wat in eerste instantie een heel simpele driftduik lijkt, wordt in één keer toch gecompliceerd.
We zijn los en driften een stukje van het schip af. We geven elkaar voor de tweede keer het afdaalteken en zakken naar de zandbodem op een diepte van 24 meter. Het gaat prima en het zicht is ongeveer 3 meter. We kunnen elkaar goed in de gaten houden. Zigzaggend proberen we de stenen te vinden. We zwemmen langs prachtige kompaskwallen vol met kleine horsmakreeltjes. In het zand lopen honderden zwemkrabbetjes, tientallen zeenaalden en een enkele pitvis. Aangezien we allemaal verbonden zitten aan de haspel en we op zoek zijn naar de stenen, heb ik geen gelegenheid om deze beestjes te filmen. Maar, als ik de derde reuzen kompaskwal passeer knoop ik mijn eigen reel aan de grote haspel vast en kunnen Oscar en Joop 30 meter vooruit zwemmen. Ik heb nu 20 seconden om de kompaskwal te filmen. Fantastisch! Als ik mijn reel weer ophaspel zie ik Joop en Oscar verstrikt in mijn dunne gidslijn. In mum van tijd hebben we alle lijnen weer uit de knoop en in het gareel en zoeken we verder naar de stenen. Na 45 minuten zien we eindelijk het eerste exemplaar. Meteen een flinke jongen van een kleine meter en helemaal begroeid. Blij! Joop geeft me even de gelegenheid om te filmen en pakt dan snel z’n stofzuiger om de beestjes te monsteren. Ondertussen ga ik met mijn verlengde reel op zoek naar de tweede steen die vlak in de buurt zit. Na een bodemtijd van 54 minuten heeft Joop twee monsters kunnen nemen. We zitten behoorlijk in deco en moeten gaan opstijgen. De wind en de golfhoogte is verder toegenomen maar voor de bemanning van de zodiac is het door de grote boei eenvoudig om ons spotten en veilig terug te brengen naar het schip.
En zo werd dit zandduikje de meest avontuurlijke duik die ik deze week heb gemaakt.
