Een blog van Erik Stein
Maandag 18 juni. Alweer de vierde dag van de Expeditie op de Noordzee en inmiddels aangekomen aan de kust van Engeland, waar we later op de dag Christiaan aan boord van de Cdt. Fourcault welkom zullen heten. Afgelopen avond enkele mogelijke wrakken gescand, maar zonder resultaat. Natuurlijk betekende dit niet dat we niet zouden duiken, maar dat Harold snel achter zijn computer dook om de coördinaten van een aantal andere mogelijke duiklocaties te vinden. En met succes!
Deze ochtend gaan we duiken om een onbekend wrak, mogelijk een vissersboot zonder naam, slechts bekend onder wraknummer 57037. Pim scant de coördinaten en het blijkt te gaan om een wrak met een lengte van zo’n circa 45 meter. Het anker wordt gegooid en de positie is gemarkeerd. Ben en Wouter: klaarmaken om te duiken! Want dit is immers het buddyteam dat er voor zorgt dat er een lijn aan het wrak wordt vastgemaakt en gidslijnen over het wrak worden bevestigd. Hierlangs kunnen de duikers veilig afdalen, over het wrak zwemmen zonder de weg kwijt te raken en opstijgen. Maar wie haalt al deze materialen weer op? Dat doet het laatste buddyteam, de bezemwagen!
Als dit laatste buddypaar maken Sven en ik zich klaar om zo’n 15 minuten na de laatste duikers te water te gaan. Door de Zodiac afgezet bij de lijn, dalen we af en treffen we op een diepte van circa 9 meter Ben en Wouter nog even aan. We gebaren wat met elkaar wat neer komt op, “er ligt veel troep en dat moet naar boven”. We volgen de lijn naar beneden en controleren de bevestiging van de postzakken gevuld met netten die door de supportduikers inmiddels aan de lijn gehangen zijn. We checken of de bevestigde staalkabel straks zonder problemen losgekoppeld kan worden van het wrak. Na enkele postzakken met netten verplaatst te hebben kan de sluiting straks losgetrokken worden en zal de lijn veilig naar de oppervlakte verdwijnen, maar eerst de gidslijnen uitzwemmen, de laatste duikers naar de lijn wijzen en natuurlijk genieten van het wrak…
Heerlijk… Als laatste buddypaar heb je het wrak toch een beetje voor jezelf. Ondanks de taak om de gidslijnen in te reelen, zorgen dat de gesneden netten naar boven gaan en te kijken of echt iedereen van het wrak af is, genieten we van de prachtige dodemansduimen, enorme kreeften en veel andere leven op het wrak en verplaatsen we ons langs over het wrak richting de lijn. Het was weer een prachtige duik! Lucht in de hefballon, pin er uit en we zijn los van het wrak. We driften mee met de lijn en beginnen aan de opstijging. We laten het wrak achter alsof er niets is gebeurd, met als enige uitzondering dat het weer wat schoner is dat dat we het aantroffen.
