Blog van Michaël Oosthoek.
Een dag tijdens een Noordzee-expeditie start na een kortere of langere nachtrust met de zorg voor de inwendige mens. Immers, duiken op een lege maag is niet aanbevelenswaardig. Wanneer de kentering een extreem vroege duik dicteert, kan er al het nodige worden genuttigd. Het eigenlijk ontbijt dat – soms vroeger en soms later op de dag wordt genoten – kenmerkt zich door een rijk gevulde tafel waar steevast versgebakken brood op staat. Het aanbod aan beleg, ontbijtgranen, sappen en vers fruit doet niet onder voor dat van een hotel met de nodige sterren. Voor zover niet reeds de avond ervoor gegeven, verzorgt expeditieleider Ben Stiefelhagen de briefing, worden er nog wat reparaties aan de buddy-indeling doorgevoerd en hangen duikers aansluitend zuurstofanalyzers aan hun dubbelsets opdat ze ademgasmengsels kunnen controleren. Ook worden overnight opgeladen accu’s aan de duiklampen gehangen en vinden de laatste checks aan foto- en filmapparatuur plaats. Ondertussen wordt ook R.I.B. die de duikers naar de shot line brengt te water gelaten met een grote kraan op het dek van ons expeditieschip. En fin, genoeg bedrijvigheid, checks en double checks waarna een kleine dertig duikers binnen een tijdspanne van zo’n twee uur van boord springen en weer veilig aan boord worden getakeld.
Eenmaal aan boord duurt het niet lang voordat lood, netten en ander geborgen vistuig wordt gewogen en gescheiden. Daarna is het de beurt aan de biologen die zich buigen over dit alles. Ze nemen monsters, onderwerpen aan boord gebracht materiaal aan onderzoek en maken foto’s om bijzonderheden vast te leggen. Bovendeks is de vulploeg reeds bezig met het vullen van de tanks voor de volgende duik. Benedendeks, in de grote living van het schip, vullen duikers aan de grote tafel hun waarnemingsformulieren in en bekijken en archiveren filmers en fotografen het door hun geschoten beeldmateriaal. In de ene hoek worden blogs geschreven, terwijl de geplande route en te beduiken wrakken met gps-apparatuur en digitale zeekaarten in de andere hoek van het vertrek nog eens aan de actuele situatie worden getoetst.
Voor wat betreft dat laatste, plannen gemaakt voor de Noordzee zijn met de regelmaat van de klok onderhevig aan verandering. Soms zijn de weersomstandigheden daarin bepalend, maar andere keren liggen logistieke of technische issues ten grondslag aan het varen van een andere koers.
Terug naar de orde van een dag aan boord van de Cdt. Fourcault. De eerste duik is gemaakt en iedereen is bezig met zijn en haar after-dive bezigheden wanneer aangename geuren uit de kombuis ons eraan herinneren dat het bijna lunchtijd is. Lunch, een van de vele mooie momentjes op een expeditiedag. Van duiken krijg je honger en honger moet gestild. Maar daarbij is de lunch ook een van de momenten waarop we allemaal aan één tafel zitten. En net zoals bij het ontbijt wordt ook deze congregatie aangegrepen om de briefing voor de volgende duik te geven als ook om de ervaringen en bijzonderheden van de eerste duik – voor zover nog niet gedaan – met elkaar te delen. Aansluitend is er vaak wel een momentje om even een klein dutje te doen, te sleutelen aan duikmateriaal of collega expeditieleden nog beter te leren kennen.
De deelnemers aan de expeditie zijn van verschillende pluimage: IT-er, installatietechnicus, marketeer, ondernemer, AIO, bioloog, scheepsbouwer. Maar we hebben nog veel meer smaken aan boord. Wat dacht je van de bemanning. Met Pim. Die is én kapitein én piloot. Of Soes, die naast al zijn werkzaamheden in dienst van de expeditie ook zijn vaardigheden als osteopaat kan aanwenden als het moet. Ook is hij de man die, mocht het onverhoopt nodig zijn, de recompressiebehandelingen aan boord kan verzorgen. Het voert te ver om iedereen te noemen, expeditielid of crew, maar wat iedereen aan boord bindt, is de voorliefde voor de zee.
